Opo Sejd

Ale ja wiem XD

wiem xD celibat

Mags niepewnie weszła do pokoju hotelowego.
Rozejrzała się i dostrzegła Franka siedzącego na kanapie wbijającego wzrok w jakiś stary film w TV.
- Frank… - powiedziała niepewnie przysiadając się do niego.
Frank tylko się na nią spojrzał.
Patrzył tak długo w jej oczy nie wypowiadając przy tym ani słowa, że zrobiło się niezręcznie.
- Frank… To nie było tak jak myślisz… - przerwała ciszę Mags.
- Nic nie mów… - powiedział Frank zamykając jej usta pocałunkiem.

************************

- Nigdy nie zrezygnowałabym z tego szczęścia, które mam dla jakiegoś obcego faceta… - powiedziała Mags wtulona we Frank’a pod ciepłą kołdrą.
Swoją drogą, dziwne, że na Jamajce noc była chłodna.
- Nigdy bym nie pomyślał, że to zrobisz – uśmiechnął się Frank.
- To dlaczego poszedłeś?
- Chciałem się poczuć jak aktor podrzędnej brazylijskiej telenoweli.
- Frank! – Mags rzuciła go poduszką.
- No dobra, byłem troszeczkę zazdrosny.
- Wiedziałam… - zaśmiała się Mags całując go w policzek – No to… dobranoc.
- Oj nie ma tak łatwo – uśmiechnął się łobuzersko Frank.
- Założysz się?
- Mags, gdybym chciał żyć w celibacie to zostałbym księdzem.
- Nic nie stoi na przeszkodzie.
- A jednak!
- Czy tobie wszystko musi się kojarzyć?
- To źle?
- Co za dużo to nie zdrowo.
- Chodzi ci o skojarzenia?
- Też.

**************************

W tym samym czasie u Sejd i Gee.
- Chyba pójdę się już położyć… Jednak podróż była męcząca – powiedziała Sejd.
- Nie wątpię w to. To do jutra – uśmiechnęła się Donna.
- Dobranoc – odwzajemniła uśmiech Sejd i udała się do pokoju Mikeya.
- Masz zamiar być na mnie obrażony do końca życia? – zapytała Donna.
- Tak długo dopóki nie przystopujesz – odpowiedział Gerard.
- Przecież nic złego nie robię.
- Kazania o ślubie były zbędne.
- Ja tylko zapytałam…
- Dobra, zakończmy ten temat.
- Nie poznaję cię. Co się z tobą dzieje? Kiedyś miałeś do mnie większy szacunek.
- Kiedyś ci wciąż przytakiwałem, a teraz, kiedy mam własne zdanie, to tobie to nie pasuje. Spójrz prawdzie w oczy. Nie mam 10 lat i chyba sam powinienem decydować o swoim losie.
- Ja tylko chciałam pomóc, zasugerować… - tłumaczyła się Donna.
- Więc dziękuję za pomoc, ale następnym razem kiedy będę jej potrzebował, poproszę cię o nią, ok.?
- Ja naprawdę nie chcę się z tobą kłócić…
- Ja też nie. Pójdę się już położyć. Dobranoc – powiedział Gee całując mamę w policzek.
Poszedł do pokoju, w którym była Sejd.
- Gerard! – zawołała za nim Donna.
- Decyduję o sobie, ok.? – odpowiedział Gee wchodząc do sypialni Mikeya.

***************************

Następnego dnia Mags wstała wyjątkowo wcześnie.
- Frank, idziesz ze mną do kawiarni? – zapytała na wpół śpiącego Franka.
- Mhm… - powiedział Frank po czym natychmiast zasnął.
- To chyba oznacza, że mam iść sama – uśmiechnęła się do siebie Mags gładząc Franka po włosach, po czym zeszła na dół do hotelowej kawiarni.
Tradycyjnie zamówiła ‘małą czarną’ i usiadła przy stoliku.
Po chwili poczuła czyjeś dłonie na swoich ramionach.
Była pewna, że to Frank.
- A jednak przyszedłeś – ucieszyła się.
- A czekałaś na mnie?
Mags słysząc znajomy głos, który jednak nie należał do Franka, odwróciła się.
- Mogę się przysiąść? – zapytał Matt.
- Jasne…
- To chyba nie na mnie czekałaś – uśmiechnął się Matt zajmując miejsce naprzeciw Mags.
- Niezupełnie…
- Czekasz na kogoś?
- Nie, po prostu myślałam, że Frank się obudził i łaskawie przyszedł mi potowarzyszyć.
- Więc on ma na imię Frank… Wiedziałem, że go skądś kojarzę.
- Znasz go? – zaciekawiła się Mags.
- Jak połowa ludzkości na tej planecie. Gra w kapeli, prawda?
- No tak…
- Jak już jesteśmy przy tym temacie… Mam nadzieję, że między tobą a nim już się wszystko wyjaśniło…
- Tak, pogadałam z nim… - Mags uśmiechnęła się na samą myśl o tym ‘gadaniu’, które ze słowami wiele wspólnego nie miało.
- Cieszę się – odwzajemnił uśmiech Matt.
- Skąd przyjechałeś? – zmieniła temat Mags.
- Mieszkam w Nowym Jorku. Przyjechałem tu żeby się odstresować i odpocząć od pracy.
- A czym się zajmujesz?
- Pracuję w firmie marketingowej. Swoją drogą wszystkie reklamy Orbit to moja robota – uśmiechnął się Matt.
- Uwielbiam Orbit!
- Dzięki reklamom?
- Powiedzmy… - zaśmiała się Mags.
W tym momencie zadzwoniła jej komórka.
- Przepraszam cię na chwilę – powiedziała, po czym odebrała telefon.
Po dwóch minutach zakończyła rozmowę.
- To Frank, muszę już iść – oznajmiła Mags.
- Szkoda, ale nie będę cię zatrzymywać. Czy poproszenie o twój numer byłoby zbyt odważne z mojej strony? – zapytał Matt.
- Zależy w jakim celu…
- Czysto zawodowym. Uważam, że świetnie nadawałabyś się do reklamy.
Mags się uśmiechnęła.
- Mówię poważnie.
- Niech będzie… - powiedziała Mags podając mu swój numer.

********************************

Sejd obudziła się i ze zdziwieniem stwierdziła, że Gee leży obok niej i się na nią patrzy.
- Co ty tu robisz? -zapytała nie kryjąc zaskoczenia.
- Leżę.
- To widzę, ale przecież twoja mama…
- Spokojnie, wszystko jest ok. Wyjaśniliśmy sobie kilka kwestii, kiedy poszłaś spać.
- Mam nadzieję, że się z nią nie pokłóciłeś.
- Nie – uspokoił ją Gerard.
W tym momencie do pokoju weszła Donna.
- No gołąbeczki, śniadanko na stole – uśmiechnęła się promiennie.
- Nie trzeba było… - powiedziała zmieszana Sejd.
- To sama przyjemność. Czekam na was – odpowiedziała Donna wychodząc z pokoju.
- Co jej zrobiłeś? – zaśmiała się Sejd.
- Ma się ten urok osobisty – powiedział Gerard całując Sejd.
Punktualnie po 5 minutach byli już w jadalni.
Ku ich zaskoczeniu okazało się, że są tam również Alicia i Mikey.
- A wy co tu robicie? – zapytał zaskoczony Gee zajmując miejsce.
- Odwołali nasz lot, na następny samolot musielibyśmy czekać dwa dni, bo wszystkie inne były już zarezerwowane – wytłumaczył Mikey.
- Cieszę się, że mam was wszystkich przy sobie – uśmiechnęła się Donna.
- No tak, teraz to się nieczęsto zdarza – zauważyła Sejd.
- Niestety… Ale coś za coś. Z drugiej strony cieszę się, że moje pociechy spełniają swoje marzenia. Jestem z nich dumna.
- Też bym była dumna z takich dzieci – wtrąciła Alicia.
- A właśnie, miałam pytać… - zaczęła Donna.
- Mamo! – Mikey w porę ją przystopował.
Sejd i Gee zaczęli się śmiać.

************************

- Gdzie byłaś? – zapytał Frank przytulając Mags na przywitanie.
- W kawiarni, mówiłam ci przecież.
- Tak?
- Tak.
- Mniejsza z tym, dobrze, że już jesteś – powiedział Frank całując ją namiętnie.
- Aż tak się za mną stęskniłeś?
- Oj taaaaaak…
- Idziemy na plażę?
- Niech będzie – uśmiechnął się Frank.
- Widzę, że jesteś przepełniony entuzjazmem – powiedziała podejrzliwie Mags.
- A tak nawiasem mówiąc, to widziałaś gdzieś mojego sunblockera?
- Leży na parapecie.
- Rzeczywiście…
- Ale jakbyś się trochę opalił to by nie było tragedii…
- Byłaby, chodźmy już.

Mags w reklamie Orbit xDD omg
i celibat xDD

wykorzystałam Twoją orbitkową miłość XDDD

naszą xDD a i celibat sobie długo życzę

no dobra, naszą XD
chyba nawet wiem jak ten celibacik przedłużyć XDDD

jak? xDD

akcja Matt XDDD

wtajemnicz mnie xDD

nie mogę XD
bo nie miałabym po co tego pisać xd

ej nooo
trochę <błaga na kolanach>

Ale ja już o prześladowaniu mówiłam XD

trochę bardzo powiedz xD

Trochę bardzo będzie za tydzień XD